Strawberry Milkshake IPA - Doctor Brew

Wytrawność New England IPA, słodkość laktozy oraz nuta truskawki i wanilii rodem z tradycyjnego, amerykańskiego milkshake'a. Fuzja smaków ukryta w gładkiej konsystencji, za którą odpowiada pulpa z jabłek. Aż chciałoby się zacytować Vincenta Vegę "That's a pretty ***** good milkshake".
Tak piszą o swym piwie Doktorzy. Co tak naprawdę kryje się w butelce?

Mętny, bursztynowo brązowy płyn z drobną pianką na wierzchu pachnie w sumie jak shake z truskawkami. Dojrzałe truskawki, mleko... lato, wróć! Podobnie pachniał jakiś antybiotyk, który kojarzę z dzieciństwa... W smaku równie interesująco. Na pierwszy rzut oka? oczywiście truskawki w towarzystwie lekkiej chmielowej goryczki. Nie ma tu jej wiele, ale mimo wszystko czuć ją. W smaku nieco zanika mleczny charakter wyczuwalny nosem. Do tego po paru chwilach ujawnia się bardziej słodowy charakter.
Co jak co, Doktorzy się poprawili. Poprawili się już przy ostatnich piwach. Warto spróbować ich nowego produktu.

Doctor Brew - Pszeniczne

Doktorzy idą w stronę większej rzeszy odbiorców? Bardzo możliwe. Pszeniczne sprzed tygodnia, jutro premiera miodowego. No spoko, niech "poszerzają horyzonty". :D

Doktorowy pszeniczniak z wyglądu przypomina każdy inny. Ciemnobursztynowy, mętny... Tylko piany brak, bo znika praktycznie od razu.
Pachnie ciekawie. Oprócz typowych aromatów jałowca, banana, czy goździków jest w nim coś jeszcze - chyba świeży chleb. W smaku lekkie, delikatne, całkiem gładkie, jeśli wyłączyć lekkie nagazowanie, słodowe. Banany, goździki - czyli typowo dla pszenicy. Pozostawia przyjemny chlebowy posmak na długo po przełknięciu. Goryczka jest bardzo lekka.
Jak na pszeniczniaka może być. Nie jest powalające, ale bynajmniej nie jest też złe, spokojnie można się napić, spróbować, polecam.

Hoppy Birthday - Double Oatmeal Stout

Oatmeal Stout - to już brzmi dobrze! Doktor z typową etykietą, z lekko "podkręconym" kleksami wzorem.

Piwo jest ciemnobrązowe, nieprzejrzyste. W zapachu czekolada, karmel, wyraźne nuty palone, może suszone owoce.

W smaku... jakoś tak niespodziewanie: wiśnia. Poza tym dochodzi wanilia, płatki owsiane nadające gładkość piwu, trochę karmelu i lekko wyczuwalna, chmielowa goryczka - nie narzuca się, ale jest tu obecna. 

Piwo bardzo pijalne, orzeźwiające, ale bynajmniej nie rozwodnione - naprawdę czuć ten smak. 

Porter Bałtycki z orzechami laskowymi - Doctor Brew

Co my tu mamy... Stylowa etykieta, zupełnie inna, niż typowe dla tej marki, ze złotymi wstawkami. Prezentuje się gustownie.

Ja to wygląda w praktyce? Ciemnobrązowe, niezbyt przejrzyste piwo po wlaniu ozdabia drobna pianka. Pachnie bardzo fajnie, kawowo orzechowo. Czy tam są prażone orzechy? Nie wiem, tak mi się wydaje. Po zamieszaniu wychodzi trochę bardziej ziemistość kawy.
Po pierwszym łyku czuć orzechy. Nie na początku, ale na samym końcu, kiedy piwo przeleci przez gardło i zniknie w przełyku, pozostawia po sobie przyjemny, orzechowy posmak. Poza tym, przy przełykaniu jeszcze, ujawnia się karmel, może minimalnie kawa. I zdecydowanie ciasteczka. Możliwe, że coś korzennego, ale może mi się wydawać. Piwo jest dość słodkie. Dominuje słodowy charakter. Niskie wysycenie, gładkość, wręcz aksamitna faktura sprawiają, że jest bardzo pijalne.
Hejtującym Doktorów powiem, że może i nie jest to szczyt szczytów, ale mimo wszystko sądzę, że tym razem Doktorzy się wyjątkowo postarali i na prawdę warto skosztować tego portera, bo jak najbardziej na to zasługuje.

Mandarina Bavaria - kolejny single hop od Doctor Brew

Podobno na niemieckiej Polinezji rośnie bardzo rzadka mandarynka bawarska. Podobno spadające owoce toczą się po mięciutkiej trawie na dnie maluteńkich wąwozów, potem unosząc się na wodach strumyka wpływają w groty skalne, skąd wypływają już tylko najdorodniejsze owoce. Podobno po odpływie owoce suszą się na plaży w upalnym słońcu, a zbierane są dopiero w pełni księżyca. Potem my przebrani za elfy warzymy piwo w browarze porozumiewając się językiem delfinów. Podobno naprawdę tak powstaje to piwo. Podobno...

Single hop od Doctorów zbytnio nie dziwi - sporo tego mają w swej ofercie. Tym razem ze słodem Pale ALE współgra chmiel Mandarina Bavaria.
Jeśli chodzi o wygląd, to mamy do czynienia z typową etykietą po lekkim upgradzie - w tle dodano (jak się domyślam) mandarynki i kwiaty na gałązkach. Bursztynowe piwo pokrywa niezbyt obfita, drobnopęcherzykowa piana.
Pierwszy niuch: pachnie cytrusowo. Drugi niuch: czuć głównie pomarańcze i mandarynki. One wyraźnie dodają słodyczy. W smaku łagodne oblicze cytrusowych przyjemności. Coś na kształt trochę wysuszonej mandarynki, która straciła większość wody, ale pozostał w niej słodki smak. Tak jest i tu. Piwo nie jest tak orzeźwiające jak soczyste owoce, ale tu się ujawnia jego słodowy charakter. Goryczka jest lekka, nie zalega. Po przełknięciu w ustach pozostaje bardzo lekki, mandarynkowy posmak.

Ogólnie rzecz ujmując, przyjemne, całkiem pijalne. Nie ma wielkiej rewolucji, nie doznasz przy nim szczególnego uniesienia, ale w sumie czemu by nie spróbować? Tak jak ostatni stout mi nie podszedł, tak to jest na prawdę w porządku.

Doctor Brew Irish Stout

Klasyczny stout w klasycznej odsłonie - pewnie tak to piwo opisałby mąż żonie. Żeby żona pamiętała i już więcej nie pytała, dodałby mąż, że jest lekkie i ma świetny balans ciała. I że pyszne, i że ciemne, i że gładkie, i przyjemne... I czekając na reakcję pewnie tu by zrobił przerwę. Na co żona przerywając powiedziałaby zapewne: noo... jasne. Że ciemne.
Historyjka taka... no nie wiem. Bywały chyba lepsze na ich etykietach.

Dry stout o smolistoczarnej barwie wita nas przyjemnym, kawowo czekoladowo karmelowym aromatem. Możliwe, że w tle czają się płatki owsiane.
Goryczki praktycznie nie czuć (24 IBU). Smak ma bardzo delikatny, słabo wyczuwalny. Jest wodniste, nadaje się raczej na lato. Jest tam gdzieś lekki karmel w towarzystwie kawy. Słodkawe, minimalnie cierpkie i kwaskowate od palonych słodów. Piwo jest gładkie, pijalne, sesyjne.
Subiektywnie rzecz ujmując, raczej pustawe, za delikatne, chyba nie moje klimaty, ale jak ktoś lubi, to zapraszam.

Portugal Barley Wine - Doctor Brew

Świeżo kupione, premierowe piwo Doctorów, Portugal Barley Wine, powstało w kooperacji z browarem Goncalo Faustino z Maldita Brewing Co.

Ciemnobursztynowy płyn okraszony jest drobną pianą, która z czasem zanika. Dominuje słodowy zapach z wyraźnymi nutami owocowymi. W smaku królują owoce: śliwki, jabłka, rodzynki też... A dopełnia je karmel. Goryczka jest lekka, nie narzuca się. Piwo jest dość słodkie, ale to raczej jego zaleta - pasuje mu ta słodycz. 12,5% alkoholu nie czuć wcale. Jest nieco gęste, podchodzi trochę pod likier - jak likier rozgrzewa. Delikatnie oblepia usta.

Piwo jest raczej nisko nasycone, przez co też jest wręcz aksamitnie gładkie.

Polecam gorąco. :)

Grape Lager

Latem lubię schłodzone białe wino. Nie spodziewałem się, że nowe piwo od Doctorów będzie tak "winne". :)

Film zamieszczony przez użytkownika Tomasz Kopyra (@kopyr) 21 Lip, 2016 o 12:46 PDT

Otwieram kapsel i czuję, jakbym otworzył korek. Nalewam - przejrzyste jakby wino. Tylko ciemniejsze nieco. Po nalaniu wrażenia zapachowe nasilają się - czuję białe wino, nie piwo!
W smaku równie zaskakująco. Na pierwszym planie winogrona: szczepy Chardonnay, Sauvignon Blanc i Pinot Grigio. Tuż za nimi, po przełknięciu wyłania się słód pilzneński. Karmelowego coś nie wyczułem, ale wspominają o nim na etykiecie.

Pije się je bardzo lekko, goryczki to to nie ma wcale. Propozycja dla tych, którzy nie mogą zdecydować między piwem, a winem. :)

P.S. Film Kopyra tak mi się spodobał, że żadnym zdjęciem tego nie przebiję! :D

Amber ALE

Coś nowego od Doktorków - Amber ALE.
Po otwarciu przyciąga zapachem. Kawa i karmel tańczą z aromatami chmielowymi. Po pierwszym łyku już chcę brać następny. Jest gorąco i duszno, a to piwo świetnie orzeźwia! Gorycz słodów kawowego, karmelowego i pale ale dopełnia gorycz chmieli, co tworzy przyjemną mieszankę - wcale nie za gorzką! Producent podaje 42 IBU. A goryczce towarzyszy delikatność słodu pszenicznego.

Próbowałem kiedyś, chyba w Złotym Psie, (prawdopodobnie) amber ale, ale tamto było mdłe, trochę bez smaku. Tu jest inaczej. Chmiel bardzo miło akcentuje słodowy charakter piwa.

Napitek, jak wspomniałem, lekki, nie za bardzo "naładowany", bo 5,3% alk. Fajny na gorące wieczory po jeszcze gorętszych dniach - ostatnio dużo takich...

Perfect lager

Jakby dla kogoś Doctory były zbyt mętne, to Perfect Lager jest przejrzysty, niczym woda. :-D
Tylko smakuje lepiej. 🍺
Takiego lagera mógłbym wypić na grillu, do pizzy, czy czegokolwiek. 
Delikatne, nie narzuca się, niby takie zwykłe, ale ma w sobie jakiś przyjemny aromat owocowy, świetnie pachnie! W smaku przewidywalny, ale jest w nim szczegół, który go wyróżnia. Nie umiem go opisać...
A tak poza tym, to ładną ma pianę, nie to, co w koncerniakach. ;-)

Simcoe session IPA

Sesyjne, znaczy dla studenta, przed sesją? :-P
Nie, ale jak najbardziej polecam na skołatane nerwy. ;-)
Piwa sesyjne są "lepiej przyswajalne", "lżejsze", o mniejszej zawartości alkoholu, niż inne z danego gatunku. Cechują się również mniejszą goryczką. Taki na przykład Simcoe ze zdjęcia: 4,7%, 53 IBU.

Australian Weizenbock

"Dzień jak co dzień, otwieram piwo, nalewam do szklanki i biorę wielkiego soczystego łyka. Nagle bestia o wielkich rogach koźlaka w swej ciemności uderza kopytem o kopyto tworząc pioruny. W tej scenerii daje się dostrzec mnie, skromnego czarnoksiężnika szepczącego w nieznanym języku, a z każdym słowem mgła spowija bestię i gładzi jej temperament. Czar dopełnia się, a ja nabieram powietrza w płuca i wracam tam skąd przybyłem, czyli do mojego wygodnego fotela. I teraz nie wiem, czy jestem sobą, a to był sen, czy jestem czarnoksiężnikiem, któremu się śni, że pije mocne, przepyszne piwo pszeniczne." Australian Weizenbock od Doctorów. Wyrazisty pszeniczniak, z intensywnym zarówno zapachem, jak i smakiem - wyczuwalna jest owa moc "bestii" z etykietki. Niezbyt gorzkie. 44 IBU, 17,5°Blg, 7% alk. Dobre na taki wieczór, jak ten. 

Lemon Drop

Lemon Drop IPA. Myślę sobie, kolejny single hop, chyba jakoś bardzo mnie nie zaskoczy. Z pozoru nic wielkiego. Ale to tylko pozory. Prawda, standardowo czuć cytrusowe nuty. Ale jest w nich pod koniec jakaś delikatność. Początkowa ziołowa goryczka ustępuje... delikatnemu smakowi owoców - ponoć leśnych... Ogólnie całkiem przyjemne. 

X-Rye

X-Rye, czyli zimowo świątecznie znów. Tym razem podróż w karmelowo czekoladowe doznania. Chyba wolę się w tych kręgach obracać, choć miodowe towarzystwo Piernikowego focha też niczego sobie. Tu jednak mamy coś zupełnie innego. Wyrazistsze. I ten zapach... Czuć jakby pierniczki z nadzieniem, murzynka, coś w ten deseń. I... pomarańcze? W smaku też. Świetne! Na prawdę super!

Sorachi Ace

"Spójrz szklance w oczy i posłuchaj, co szepcze mgiełka: Moja. Kokosowa. Przyjemność." 🌴 
Single hop IPA od Doktorów. W zapachu po paru minutach wychodzi z ukrycia kokos. Ale jest bardzo delikatny. Szkoda, że mam katar, bo bym go lepiej czuł. W smaku goryczka spora, jak to w ipach, ale nie przeszkadza, nie zalega. I gdzieś tam jakby kokos, ale bardzo daleko się kryje. 
Ogólnie piwo lekko się pije. Czekałem na nie z niecierpliwością, ale trochę inaczej je sobie wyobrażałem.

Beer geek Madness

Rauchweizen od Doctora Brew. 🍺 Mimo kataru mocno wyczuwalna słodycz bananów, jak to w pszenicy. Zaraz za nią wyłania się zapach wędzonego słodu. Może przez katar, nie wiem, ale czuć bardzo delikatnie alkohol. Smak wzbogacony o karmel, może czekoladę. Lubię wędzone piwa. A to jest pyszne. 👍

Black IPA - Doctor Brew

Doctor Brew Black IPA. Ciemnobrązowe, ze znikającą od razu pianą. Zapach kawy, chmielu, może cytrusów (a la grapefruit), coś w ten deseń. Smak palony, kawowy, z lekka karmelowy, gorzkawy (66 IBU). Piwo przyciężkawe, ale w porządku.